Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 listopada 2016 r. wsprawie wysokości kwoty wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytal-nego w roku 2017 wysokość kwoty wpłat na IKZE w roku 2017 wynosi 5 115,60 zł.
Obwieszczenie opublikowano w Monitorze Polskim z dnia 30 listopada 2016 r. poz. 1160 .
Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 grudnia 2015 r. w sprawie wysokości kwoty wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego w roku 2016 wysokość kwoty wpłat na IKZE w roku 2016 wynosi 4 866 zł.
Obwieszczenie opublikowano w Monitorze Polskim z dnia 16 grudnia 2015 r. poz. 1268.
Zgodnie z obwieszczeniem MPiPS z dnia 18 listopada 2014 r. kwota wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego w roku 2015 wynosi 4750,80 zł.
Zgodnie z art. 13a ustawy z dn. 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 1147) na IKZE można co roku wpłacić maksymalnie kwotę odpowiadającą 1,2-krotności prognozowanego na dany rok przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, określonego w ustawie budżetowej lub ustawie o prowizorium budżetowym lub w ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalonej. Limit ten w kolejnym roku nie może być niższy niż limit wpłat na IKZE obowiązujący w roku poprzednim.
Obecny limit jest o 255,60 zł wyższy niż obowiązujący w 2014 roku (4495,20).
Prawo do wpłat na IKZE przysługuje osobie, która ukończyła 16 lat. Osoba małoletnia może dokonywać wpłat na IKZE tylko w roku kalendarzowym, w którym uzyskuje dochody z pracy wykonywanej na podstawie umowy o pracę, i w wysokości nieprzekraczającej tych dochodów.
Na IKZE może gromadzić oszczędności wyłącznie jeden oszczędzający. Oznacza to, iż ustawa nie przewiduje prowadzenia wspólnego konta IKZE np. dla małżonków.
Chociaż IKZE w dużej mierze oparte są na rozwiązaniach przyjętych w funkcjonujących już IKE, to należy zasadnicza różnica tkwi w regulacjach dotyczących opodatkowania. W IKZE zastosowano preferencję podatkową polegającą na odliczaniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wpłat na to konto.
W roku 2014 każdy właściciel indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego będzie mógł na nie wpłacić 4495,20zł. To rewolucyjna zmiana w stosunku do poprzednich dwóch lat. Nowe zasady naliczania rocznych limitów wpłat na IKZE wprowadziła ustawa z dnia 6 grudnia 2013r.
Ulga podatkowa do 1 438,50 zł – rozliczając się za rok 2014 odliczysz od podstawy opodatkowania wpłaty dokonywane na IKZE (limit wpłat w 2014 r. wynosi 4 495,20 zł). W formularzu PIT/0 to pola 29 – 30. Odliczyć możesz od powyższej kwoty 18 % lub 32 %, w zależności od tego, który próg podatkowy osiągnąłeś.
Korzystniejsze warunki podatkowe
Prostsze zasady określania limitu wpłat na IKZE:
Dostęp dla dużo szerszej grupy klientów
Szerokie możliwości decydowania o kwotach i częstotliwości wpłat na rachunek. Wpłacasz z dowolną częstotliwością. W zależności od swojej sytuacji finansowej wybierasz dogodny dla Ciebie termin.
Od zysków kapitałowych w IKZE nie płacisz podatku 19% zarówno przy wypłacie, jak i przy dokonywaniu zwrotu pieniędzy.
W przypadku Twojej śmierci środki zgromadzone na IKZE zostaną wypłacone wskazanym przez Ciebie osobom uprawnionym, bez konieczności odprowadzania podatku od spadków i darowizn.
Bernard Waszczyk Open FinanceŻeby po przejściu na emeryturę miesięczne dochody drastycznie nie stopniały, trzeba systematycznie odkładać nie mniej niż 10-15 proc. zarobków netto. Generalnie, im wcześniej zacznie się oszczędzać, tym mniej wyrzeczeń będzie to kosztowało.
fot. ShutterstockBez względu na planowane przez rząd zmiany w systemie emerytalnym, wysokość przyszłej emerytury, jaką będzie wypłacał ZUS, w relacji do zarobków tuż przed osiągnięciem wieku emerytalnego (tzw. stopa zastąpienia), nie będzie zachwycająca. Wyliczenia dokonywane przez różnych ekspertów, czy to rządowych czy niezależnych, wskazują, że wysokość emerytury w optymistycznym wariancie nie przekroczy 50-60 proc. ostatniej pensji. Przy czym mowa tu tylko o tych, którzy przez cały czas będą pracowali, bez żadnych przerw, na dodatek na podstawie umowy o pracę, a nie na jakichkolwiek innych zasadach, gdzie składki na ubezpieczenie emerytalne są niższe lub nie ma ich wcale.
Wszystkie wyliczenia dotyczące wysokości przyszłej emerytury opierają się na szeregu założeń, np. odnośnie do tempa rozwoju gospodarczego, tempa wzrostu płac w gospodarce czy indywidualnego wynagrodzenia za pracę każdego z nas. Siłą rzeczy są więc obarczone sporym marginesem błędu, zwłaszcza, że dotyczą okresu kilkudziesięciu lat. W takim czasie może się wydarzyć dosłownie wszystko.
Załóżmy więc wariant umiarkowanie optymistyczny, czyli że stopa zastąpienia wyniesie 50 proc. Oznacza to ni mniej, ni więcej, że po przejściu na emeryturę dochody z miesiąca na miesiąc spadają o połowę. Tę lukę można załatać tylko w jeden sposób, odpowiednio wcześniej zaczynając oszczędzać we własnym zakresie. Sposobów na odkładanie jest wiele, można wybrać bezpieczne lokaty bankowe, obligacje skarbowe czy polisę ubezpieczeniową, a można też pograć trochę bardziej ryzykownie, inwestując np. w fundusze inwestycyjne. Tak naprawdę każde z tych rozwiązań jest dobre, bo chodzi po prostu o to, żeby coś odkładać, żeby była świadomość tego, że państwowa emerytura w większości przypadku zapewni życie na poziomie minimum socjalnego.
Najbardziej istotną kwestią jest to, jak dużo i przez jaki czas powinno się odkładać, żeby osiągnąć zamierzony cel. 30-letni mężczyzna, pracujący na podstawie umowy o pracę od ośmiu lat, zarabiający aktualnie w okolicach średniej krajowej, 3800 zł brutto, wiek emerytalny (67 lat) osiągnie w 2050 roku. 3800 zł brutto to jakieś 2700 zł netto, czyli to, co dostaje na rękę. Zakładając średni roczny wzrost wynagrodzenia rzędu 2,5 proc., w 2050 roku wynagrodzenie netto osiągnie poziom ok. 6700 zł. Połowa tej kwoty to ok. 3350 zł. Niestety to nie będą te same pieniądze co obecnie. Średni wzrost cen dóbr i usług konsumpcyjnych, czyli mówiąc potocznie inflacja, sprawi, że siła nabywcza tych pieniędzy znacznie zmaleje. Nie można przewidzieć jak będzie się ona kształtowała w tak długim okresie czasu, ale można przyjąć, że będzie oscylowała w okolicach 2,5 proc., czyli celu inflacyjnego, jakiego stara się strzec Rada Polityki Pieniężnej. Przy takiej średniej inflacji za 37 lat 3350 zł będzie odpowiadało mniej więcej dzisiejszym ok. 1350 zł. Z pewnością nie jest łatwo utrzymać się za taką kwotę, a o wakacjach pod palmami nawet nie ma co myśleć. A trzeba jeszcze raz wyraźnie podkreślić, że mówimy teraz o wariancie umiarkowanie optymistycznym.
Wracając do naszego przykładowego 30-letniego mężczyzny, żeby po przejściu na emeryturę nie zastąpił drastyczny spadek dochodów, powinien od dziś zacząć odkładać ok. 380 zł miesięcznie, czyli niecałe 15 proc. swojej pensji netto. W obliczeniach zakładamy średnią roczną stopę z inwestycji w wysokości 4 proc. oraz roczne indeksowanie, czyli coroczne zwiększanie odkładanej co miesiąc kwoty o 2,5 proc. Gdyby jednak zaczął odkładać od samego początku pracy zawodowej, czyli od 22. roku życia, aby osiągnąć ten sam efekt, wystarczyłoby odkładać nieco ponad 1 zł na każde zarobione 10 zł.
Jeśli jednak poczekałby i za oszczędzanie zabrałby się dopiero w okolicach 40. urodzin, mając do emerytury 27 lat, musiałby oszczędzanie zacząć od ok. 720 zł miesięcznie, a to – zakładając 2,5-proc. roczny wzrost zarobków, który oczywiście może być większy – oznaczałoby, że musiałby liczyć się z tym, że miesięcznie musiałby na ten cel przeznaczać ponad jedną piątą wynagrodzenia netto.
Z powyższych wyliczeń, pamiętając nawet, że mają charakter bardzo szacunkowy, wynika jedno: im szybciej zaczyna się oszczędzać z myślą o dodatkowej emeryturze, tym lepiej, bo jest to mniejszym obciążeniem dla domowego budżetu.
